Μια αγάπη απαγορευµένη, που η γυναίκα φορτώνεται όλο το βάρος της ευθύνης και το µεγαλύτερο µερίδιο στις ενοχές, που της υψώνουν ένα αβάσταχτο τείχος. Το κενό της απόγνωσης φωλιάζει µέσα της και σαν αφρισµένο ποτάµι την παρασύρει στην εσχατιά της θλίψης. Σε εκείνο το ατελείωτο κάλεσµα χωρίς όρια η ψυχή της, διάφανη και αθώα, καίγεται από τις φλόγες του πάθους. Η µεγάλη γεύση της µοναξιάς θα τη συνοδεύσει. Οι βεβαιότητες που έχουν φωλιάσει στην ψυχή της θα τη φέρουν αντιµέτωπη µε τον εαυτό της, που θα βουλιάζει καθηµερινά στη σιωπή, αφού θα εξασθενεί η σηµασία της ζωής. Προχωράει στους ανοιχτούς ορίζοντες ενός βαθύτερου συνειδητού, που τη συντρίβει. Σε αυτό το δεδοµένο σηµείο της απόγνωσης…
…Ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΝ ΛΙΘΟΝ ΒΑΛΕΤΩ.
Μια γυναίκα σε µια πορεία µε συγκεκριµένα όρια, όταν ξαφνικά συντελούνται µέσα της µετασχηµατισµοί. ∆εν µπορεί να καταλαγιάσει σ’ ένα φθινόπωρο
που την τελµατώνει. Αφουγκράζεται τα µηνύµατα που ανασύρει από τα κατάβαθά της. Πιστεύει ότι η ζωή τής χρωστάει και θα υποστηρίξει το µυστικό της. ∆ε θα αγγίζει πια τα σύνορα του ονείρου, αλλά αυτό που αναζητά θα γίνει πραγµατικότητα.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Λίτσα Φραγκούλη γεννήθηκε στο γραφικό Καρλόβασι της Σάµου. Η σχέση της µε τις τέχνες άρχισε από τα παιδικά της χρόνια. Ξεκίνησε µε σπουδές στο πιάνο, ενώ στη συνέχεια γοητεύτηκε από την ποίηση, τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική. Μαθήτευσε στο Ελεύθερο Εργαστήρι του Καθηγητή Raymond Skiner στο Devon του Λονδίνου. Έργα της κοσµούν ιδιωτικές συλλογές. Έχει εκθέσει σε γκαλερί της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Έχει βραβευτεί από την Ένωση Εικαστικών της Πολωνίας για το έργο της
Πρόσφυγα Μάνα. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές, Πεδίο Βολής, Αριθµός Μοναξιάς, Ακροβασία στο Κενό, και το µυθιστόρηµα Εγώ, η Μάρθα.