Λάζος Ιωαννίδης “Το να ενθουσιάζεις ένα πολυπολιτισμικό κοινό με τους ήχους της ποντιακής λύρας, είναι ένα όνειρο που το ζεις ξυπνητός”

Στην ηλικία των 14 ετών ο Λάζος Ιωαννίδης πιάνει στα χέρια του την ποντιακή λύρα.

Ταυτόχρονα με τις μουσικές σπουδές του κι αφού έχει αποκτήσει δύο πτυχία, ξεκινούν μαζί με τον αδερφό του, Γιώργο, την καριέρα τους στο παραδοσιακό ποντιακό τραγούδι, δημιουργώντας ένα απ’ τα πιο δημοφιλή δίδυμα στον χώρο.

Όμως… η ποντιακή λύρα σαν μουσικό όργανο έχει απίστευτες δυνατότητες και στα χέρια του δεξιοτέχνη Λάζου Ιωαννίδη, αυτές οι δυνατότητες γίνονται ακόμη μεγαλύτερες!

Μέσα απ’ τις μουσικές του συνθέσεις, που ενώνουν διαφορετικούς μουσικούς πολιτισμούς, κάνει την ποντιακή λύρα ένα παγκόσμιο μουσικό όργανο.

Ορμώμενος απ’ τον Καναδά, όπου ζει τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει τη μουσική του μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες ακροατές, παίζοντας στο Τορόντο, το Μόντρεαλ, τη Νέα Υόρκη, το Οχάιο, το Λος Άντζελες και άλλες πόλεις του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών.

 

Λάζος Ιωαννίδης Facebook Instagram YouTube Website

 

Συνέντευξη στην Αντιγόνη Καριπίδου

 

Λάζο, μαζί με τον Γιώργο, τον αδερφό σου, υπήρξατε για πολλά χρόνια απ’ τους πιο επιτυχημένους και αγαπητούς μουσικούς στον χώρο του ποντιακού τραγουδιού. Κάποια στιγμή, και χωρίς ν’ αφήσεις τελείως την παραδοσιακή μουσική, το 2010 ολοκληρώνεις ένα μουσικό έργο που συνδέει τις μουσικές του κόσμου. “Μια λύρα για όλους τους λαούς”. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;

Το 2010 είχα την ευλογία να πραγματοποιηθεί μια ιδέα για την οποία χρειάστηκαν περίπου 6 χρόνια προεργασίας. Τελικά, μετά από πολλή μελέτη για τη δομή και τον τρόπο παρουσίασης, γεννήθηκε το “Μια λύρα για όλους τους λαούς”. Οι μουσικές ανησυχίες μου την εποχή εκείνη, η μελέτη μιας διαφορετικής τεχνοτροπίας στο παίξιμο της ποντιακής λύρας και η επιρροή που άσκησαν πάνω μου άλλες κουλτούρες της παγκόσμιας μουσικής, ήταν έμπνευση γι αυτή την παραγωγή.

Τον Μάιο του 2010, παρουσιάζεις μπροστά σ’ ένα μεγάλο ακροατήριο αλλά και στους τηλεθεατές όλου του κόσμου την ποντιακή λύρα, συμμετέχοντας στην αποστολή για τη Eurovision, με τον Γιώργο Αλκαίο και το τραγούδι “Όπα”. Πώς έζησες αυτή την εμπειρία;

Η συμμετοχή μου στη Eurovision του 2010 ήταν ορόσημο στην καλλιτεχνική μου πορεία. Συνδέθηκε το όνομά μου με την πρώτη παρουσίαση της ποντιακής λύρας στη σκηνή της Eurovision. Νιώθω τυχερός γιατί έζησα αυτές τις 16 μέρες του διαγωνισμού. Όχι τόσο γι αυτό που είδαν εκατομμύρια τηλεθεατές, όσο γι αυτό που γινόταν πίσω απ τις κάμερες κι εκεί που δεν είχε κάμερες. Ήταν ένα ταξίδι σ’ έναν κόσμο που αποτελούταν από 236 άτομα με διαπιστευτήρια καρτελάκια. Ήμουν ένας απ’ τους 236.

 

Ποιες άλλες συνεργασίες ή στιγμές ξεχωρίζεις απ’ την μέχρι τώρα πορεία σου;

Σ’ αυτά τα κάτι παραπάνω από 10 χρόνια, που ξεκίνησα μια διαφορετική πορεία πέρα απ’ το χώρο της παράδοσης, θα έλεγα ότι δεν είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με πολλούς άλλους καλλιτέχνες. Έχω συνεργαστεί, όμως, με κάποιους που ένιωσα ότι πήρα πράγματα είτε ως έμπνευση είτε ως εμπειρίες. Φυσικά ο Γιώργος Αλκαίος είναι για μένα ο μέντορας μου. Είναι ο πρώτος που πίστεψε σε μένα. Ήταν αυτός που από το 2010 είδε εμένα σ’ αυτό που κάνω τώρα. Μια άλλη συνεργασία πολύ σημαντική ήταν αυτή με τον Omar Faruk Tekbilek. Μια συνεργασία που μου έδωσε την τιμή να παίξω με τη λύρα παγκόσμιες ethnic μελωδίες!!!

Μια άλλη σημαντική στιγμή, ήταν το 2015 η γνωριμία μου με τον Pavlo και η συμμετοχή μου σε μια παραγωγή για την Αμερικανική τηλεόραση. Ο Pavlo ήταν αυτός που μετά απ’ αυτή τη συνεργασία έγινε το διαβατήριό μου για τη μετακόμιση και την είσοδό μου στην μουσική βιομηχανία του Καναδά και της Αμερικής!

Πότε και πώς πήρες την απόφαση να φύγεις για τον Καναδά;

Το 2016 μετά από μια επαφή του Pavlo με παραγωγούς για τη μουσική μου, εκδηλώθηκε ενδιαφέρον τόσο για την παραγωγή μου όσο και για την προσωπική μου ταυτότητα ως σολίστ και συνθέτης. Φυσικά για να μπορούσε να υπάρξει εξέλιξη έπρεπε να ζω ή στον Καναδά ή στην Αμερική. Λίγο το ένστικτό μου, λίγο η τρέλα και το πάθος ενός μουσικού, που ανέκαθεν του άρεσε η καινοτομία, με οδήγησαν να μετακομίσω.

 

Διαπιστώνεις διαφορές στον τρόπο που λειτουργεί η μουσική βιομηχανία στο εξωτερικό σε σχέση με την Ελλάδα;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν τεράστιες διαφορές στον τρόπο λειτουργίας της μουσικής βιομηχανίας ανάμεσα σ αυτές τις χώρες. Το κυριότερο είναι ότι όταν μιλάμε για Αμερική, μιλάμε για 350 εκατομμύρια πληθυσμό. Μια αγορά κατά πολύ μεγαλύτερη της Ελλάδας. Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι υπάρχει δύσκολος και μεγάλος ανταγωνισμός. Το λυπηρό στη δική μου περίπτωση ήταν ότι ενώ στην Ελλάδα είχα στείλει σχεδόν σε όλες τις μουσικές εταιρίες τη δουλειά μου πάνω στο είδος της instrumental μουσικής, εισέπραξα πλήρη αδιαφορία. Κάτι που διήρκησε 3 χρόνια και κατέληξε σε μια απαισιοδοξία .Στην Αμερική στέλνοντας ένα email πήρα απάντηση απ’ όλες τις εταιρίες στις επόμενες 24 ώρες. Και απλά άλλαξε η ζωή μου, κάνοντας ξανά όνειρα.

Το καλοκαίρι του 2021 παρουσίασες στη Θεσσαλονίκη το μουσικό project “Freedom ‘21”. Θέλεις να μας πεις κάποια πράγματα γι αυτό;

Το “Freedom ‘21” είναι μια παραγωγή που ετοιμάστηκε κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού μας λόγω της πανδημίας. Είναι ένα μείγμα από παραδοσιακούς ήχους μέχρι ροκ και από τη μεσογειακή και βαλκανική μουσική μέχρι τη fusion και τη jazz .Φυσικά, πάντα μέσα απ’ τον ιδιαίτερο ήχο της λύρας και των δικών μου συνθέσεων. Ο τίτλος “Freedom ’21” είναι εμπνευσμένος απ τα 200 χρόνια ελεύθερης Ελλάδας (1821 – 2021). Εμπνευσμένος και απ’ την παγκόσμια ανάγκη για ελευθερία απ’ τις επιπτώσεις της πανδημίας. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που η πρώτη παρουσίαση έγινε στη Θεσσαλονίκη. Οφείλω πολλά ευχαριστώ στον δήμο Κορδελιού-Ευόσμου γι αυτή την πρόσκληση!

 

Πώς είναι να παίζεις ποντιακή λύρα μπροστά σ’ ένα πολυπληθές ακροατήριο; Με το μεγαλύτερο ποσοστό να μην είναι όχι απλά πόντιοι αλλά ούτε καν Έλληνες; Πώς νιώθεις εσύ και ποιες είναι οι αντιδράσεις του κοινού;

Το να παίζεις τη μουσική σου σ’ ένα πολυπολιτισμικό ακροατήριο είναι κάτι μοναδικό που σε κάνει να νιώθεις πολύ ιδιαίτερος ως καλλιτέχνης. Το να επικοινωνείς αυτή τη μουσική, όμως, μ’ ένα παραδοσιακό όργανο της καταγωγής σου, είναι απλά μαγικό. Να βλέπεις ένα κοινό – μωσαϊκό να ενθουσιάζεται βλέποντας και ακούγοντας τη λύρα είναι ένα όνειρο που το ζεις ξυπνητός.

 

Τι άλλο έχουμε ν’ ακούσουμε; Δουλεύεις τώρα πάνω σε κάποιο άλλο project;

Αν θα μπορέσουμε επιτέλους να συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε πριν 2 χρόνια, έρχονται πολύ ωραία και καινοτόμα πράγματα. Αυτό που σίγουρα θέλω, είναι να έχει συνέχεια και να ταξιδέψει παντού το “Freedom ’21”.