Γιάννης Κουλούσιας “Το ζητούμενο είναι να ζεις μέσα στην τέχνη κι όχι μέσα από την τέχνη”

Γιάννης Κουλούσιας, ένας ακούραστος “εργάτης” της μουσικής, ο Γιάννης Κουλούσιας, δημιουργεί όχι μόνο τραγούδια αλλά και πρωτότυπα μουσικά όργανα που χαρίζουν στις συνθέσεις του καινούργιους ήχους.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός του δίσκος. Η “Χαραυγή” με συνθέσεις του ίδιου ενώ τους στίχους συνυπογράφουν μαζί με τον Γιάννη Κουλούσια, ο Κώστας Τζιδημόπουλος και η Ασκληπιάδα Κυριάκου.

Στα τέσσερα από τα οκτώ τραγούδια της “Χαραυγής” συμμετέχουν ερμηνευτικά η Λιζέτα Καλημέρη, η Φωτεινή Βελεσιώτου, η Dilek Koç και ο Δημήτρης Ζερβουδάκης.

Οι ήχοι των τραγουδιών είναι φυσικοί, παραδοσιακοί με σύγχρονες ενορχηστρώσεις, ηλεκτρονικοί με παραδοσιακά στοιχεία και επιδιώκουν να προσεγγίσουν κάθε γωνιά της μεσογείου μέσα από το πρίσμα της προσωπικής αισθητικής και της αγάπης για την μουσική.

 

Συνέντευξη στην Αντιγόνη Καριπίδου

 

Ύστερα από μια πολυετή διεργασία, κυκλοφόρησε στα μέσα της χρονιάς ο πρώτος σου δίσκος “Χαραυγή”. Θα ήθελα να μας πεις πρώτα απ’ όλα γιατί επέλεξες αυτόν τον τίτλο.

Το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ ονομάζεται Alba που στην καταλανική γλώσσα μεταφράζεται ως χαραυγή! Επέλεξα, λοιπόν, την Χαραυγή ανάμεσα από τους τίτλους των οχτώ υπόλοιπων τραγουδιών του άλμπουμ, γιατί θέλησα να βαπτίσω τον δίσκο με ένα όνομα που πρεσβεύει το φως και την αισιοδοξία!

Σ’ αυτή την πρώτη σου δισκογραφική δουλειά είχες τη χαρά να μοιραστείς κάποια απ’ τα τραγούδια με γνωστούς κι αγαπημένους ερμηνευτές, όπως η Φωτεινή Βελεσιώτου, η Λιζέτα Καλημέρη, η Dilek Koç και ο Δημήτρης Ζερβουδάκης. Πώς προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες;

Είχα μεγάλη χαρά που αγαπημένοι καλλιτέχνες δέχτηκαν πρόθυμα να συμμετάσχουν στο πρώτο μου ολοκληρωμένο έργο. Η επιλογή έγινε από μόνη της. Με ένα τρόπο τελείως συγκυριακό, σαν από θαύμα! Ξαφνικά ήρθαν στη ζωή μου ο ένας μετά τον άλλο και πιστεύω πως καθώς τραβάμε τον δρόμο μας με αφοσίωση, η ίδια η ζωή, από μόνη της ανοίγει καινούργιους ορίζοντες για εμάς, αρκεί να είμαστε έτοιμοι με τα μάτια ανοιχτά και με την σκέψη καθαρή ώστε να τους δούμε.

Τα περισσότερα τραγούδια της “Χαραυγής” έχουν έντονα στοιχεία παραδοσιακής μουσικής. Είναι πραγματικά ευχάριστο ένας νέος δημιουργός να βρίσκει ενδιαφέρον στην παράδοση και να την εξελίσσει μέσα απ’ τη δουλειά του.

Οι ήχοι των παραδοσιακών μουσικών οργάνων μαζί με τους μουσικούς τρόπους της αρχαίας Ελλάδας -και μετέπειτα της Βυζαντινής μουσικής, νομίζω πως είναι το αδιάλειπτο φως που έχει περάσει από γενιά σε γενιά. Το οποίο άνοιξε και εξακολουθεί να ανοίγει τον δρόμο σε κάθε καινοτομία. Νιώθω πως είμαι από τους τυχερούς μουσικούς που η ζωή στο διάβα της με έφερε κοντά σε σπουδαίους δασκάλους.

Εκείνοι είναι που μου αποκάλυψαν αρχέγονα ακούσματα, ικανά να αγγίξουν την ψυχή μου και να της μιλήσουν μονομιάς. αισθάνομαι πως οι αρχέγονοι ήχοι δεν επινοήθηκαν αλλά θεόπνευστα αποκαλύφθηκαν στους προγόνους μας. Ό,τι κάνει την καρδιά να σκιρτά και ό,τι ενεργοποιεί το συναίσθημα, έχει σπουδαία δύναμη. Έτσι, με τον καιρό και μέσω της αγάπης μας για τη μουσική, έφτασε στα χέρια μας η παραδοσιακή μουσική σαν εφόδιο. Το dna μας είναι ποτισμένο με αυτή, αρκεί να ψάξει κανείς μέσα του για να τη βρει. Θεωρώ, λοιπόν, χρέος μου να παραδώσω κι εγώ όλα αυτά που έλαβα, μέσα από τη δική μου μουσική ηλιαχτίδα.

Σε μια αντικειμενικά δύσκολη εποχή για το ελληνικό τραγούδι και τη δισκογραφία, εσύ καταφέρνεις να κάνεις έναν δίσκο, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “υπερπαραγωγή”.  Κρίνοντας απ’ τη συμμετοχή όχι μόνο των σπουδαίων ερμηνευτών, που αναφέραμε, αλλά και των πολύ σημαντικών μουσικών που έπαιξαν. Μια πολύ προσεγμένη δουλειά, απ’ το εξώφυλλο του cd μέχρι και το τελευταίο τραγούδι.

Με πολλή αγάπη, αγωνία, χαρά αλλά και κόπο! Έπειτα από τέσσερα χρόνια σκληρής μα κι ευχάριστης δουλειάς, καταφέραμε παρέα με τους φίλους συνεργάτες να φέρουμε εις πέρας την ολοκλήρωση αυτού του καλλιτεχνικού έργου. Όλοι οι φίλοι μουσικοί οι οποίοι είναι δάσκαλοι ο καθένας στο είδος του, έδωσαν την ψυχή τους σε κάθε νότα και βοήθησαν την Χαραυγή να ενορχηστρωθεί!

Νιώθω πραγματικά την ανάγκη για άλλη μια φορά να τους ευχαριστήσω και δημόσια: Ο Νίκος Αγγούσης έπαιξε κλαρίνο, καβάλ και νέι. Ο σπουδαίος φίλος και δάσκαλός μου Κώστας Αναστασιάδης έπαιξε από drums, drumsticks, rainsticks, clabs, bels και timpani. Παράλληλα ανέβασε αυτόν τον δίσκο σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο μέσω της καθοδήγησής του καθ όλη τη διάρκεια της παραγωγής και της ενορχήστρωσης. Ο Βαγγέλης Βραχνός έπαιξε κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο και τρομπέτα. Ο Ιμπραήμ Ιμπραήμογλου έπαιξε riq, darbuka, taff, bentir, νταούλι, springdrum και teechimes και τον ευχαριστώ θερμά για την αμέριστη υποστήριξή του. Η Εύη Καζαντζή έπαιξε βιολοντσέλο και η Μαρία Κατέχη έκανε τα φωνητικά στο «Φεύγω για τη Σαμοθράκη».

Ο Βασίλης Κατσούλης έπαιξε keyboards και synthesizer. Ο Θανάσης Κουλεντιανός έπαιξε κανονάκι. Εγώ εκτός από τα φωνητικά έπαιξα ούτι, νέι, και ακουστική κιθάρα στο «Alba» και ο Δημήτρης Λάππας έπαιξε κιθάρες: ακουστική, ηλεκτρική, ηλεκτρική άταστη, μπουζούκι, μπαγλαμαδάκι και τζουρά. Η συμβολή του Δημήτρη ήταν επίσης μεγάλη στο άλμπουμ και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα. Ο Στέλιος Ματακάκης έπαιξε γκάιντα. Ο Γιώργος Ντινάκος έπαιξε κλασσική κιθάρα flamenco. Ο Γιάννης Πούλιος έπαιξε λαούτο.

Ο Απόστολος Πρεπόνης έπαιξε yali tambour. Ο Κυριάκος Ταπάκης έπαιξε ούτι στο «Στης ανατολής τη χώρα». Ο αγαπημένος μου φίλος και δάσκαλος Ziad Rajab έπαιξε ούτι στο «Όταν σε έχω αγκαλιά μου». Ο Βασίλης Τσιούτσιος έπαιξε πιάνο στο «Ήρθε η ώρα για να πω» και του το αφιερώνω μιας και δε βρίσκεται πλέον στη ζωή. Ο Γιώργος Ψάλτης, ένας από τους σπουδαίους δάσκαλος της παράδοσής μας έπαιξε βιολί και βιόλα. Η Alba από την Καταλονία έκανε τα φωνητικά στην τελευταία σύνθεση. Ο Γιώργος Μπακάλης πραγματοποίησε την ηχοληψία και την επεξεργασία του ήχου. Ο Χρήστος Μέγας έκανε την μίξη και το mastering. Η Άννα Καραθανάση επιμελήθηκε τα κείμενα του άλμπουμ. Η Ελένη Τζαφέρη επιμελήθηκε με πολλή αγάπη και υπομονή το όλο το εικαστικό κομμάτι του σχεδιασμού.

Με όλα αυτά τα «θηρία» της μουσικής και με τους αγαπημένους συνεργάτες, το άλμπουμ πήρε αξιοζήλευτη μορφή και η παραγωγή ξέφυγε οικονομικά και ποιοτικά. Αφού μπήκα στο χορό, χόρεψα! Με την ευλογία του γέροντά μου και την ευχή του Θεού όλα πήγαν περίφημα και το άλμπουμ αισίως ολοκληρώθηκε!

Εκτός από κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις καλλιτεχνών, που από άποψη δε θέλησαν ν’ αφήσουν τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα κι έχτισαν εδώ την καριέρα τους, κάποτε το να κατέβει κανείς στην Αθήνα θεωρούταν “μονόδρομος”. Έχουν αλλάξει σήμερα τα πράγματα, δεδομένου πως υπάρχει και η βοήθεια του διαδικτύου και των social media;

Η αλήθεια είναι ότι με τα social media μπορεί κανείς να βρίσκεται πλέον παντού. Είναι μια κοινότητα βοηθητική αλλά σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά την δια ζώσης επαφή. Την πρωτεύουσα την επισκέπτομαι όταν χρειάζεται. Τόσο όσο! Δε βρίσκω απαραίτητο να είναι κανείς εκεί 12 μήνες το χρόνο, όταν μπορεί να κάνει τη δουλειά του με συγκεκριμένες προγραμματισμένες επισκέψεις παροδικά. Αλλιώς συμβαίνει μια κατάχρηση και η πόλη σε φθείρει χωρίς να το καταλαβαίνεις. Την κουράζεις και σε κουράζει. Το ίδιο βέβαια ακριβώς συμβαίνει και με την κατάχρηση στα social media. Μπορεί να ανοίξεις την εφαρμογή ψάχνοντας κάτι συγκεκριμένο αρχικά και χωρίς να το αντιληφθείς φτάνεις να καταλήξεις να έχεις χάσει την αίσθηση του χωροχρόνου σου από την ανταλλαγή περιττών πληροφοριών. Η υποκειμενική μου άποψη είναι ότι αν βρίσκεσαι κάπου αποκεντρωμένα γλιτώνεις από πολλά. Είσαι πιο ανοιχτός στην έμπνευση και παράλληλα περισσότερο συγκεντρωμένος στις ιδέες που σου έρχονται.

Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας νέος καλλιτέχνης στο να προωθήσει τη δουλειά του; Εσύ με ποιον τρόπο επιλέγεις να επικοινωνείς τα τραγούδια σου;

Η δυσκολία που αντιμετωπίζει ένας καλλιτέχνης στο να προωθήσει τη δουλειά του είναι το… να προωθήσει τη δουλειά του! Η κανονική «δουλειά» ενός καλλιτέχνη είναι να δημιουργεί ακολουθώντας την έμπνευσή του. Αν διακόψει την έμπνευσή του για να προωθήσει την έμπνευσή του, ξεκουρδίζεται -όπως συνηθίζω να λέω. Προς το παρόν χρειάζεται και «το τρέχω» μόνος μου προσπαθώντας όσο μπορώ να μην απομακρύνομαι από την μουσική. Συχνά, όμως, νιώθω ν’ αμφιταλαντεύομαι από τη θέση του καλλιτέχνη στη θέση του διαφημιστή και αυτό εύχομαι σύντομα να αλλάξει. Το ζητούμενο δε θα έπρεπε να είναι να ζει κανείς μέσα από την τέχνη. Αλλά να ζει μέσα στην τέχνη.

Εκτός από συνθέτης, στιχουργός κι ερμηνευτής είσαι και κατασκευαστής οργάνων. Θέλεις να μας μιλήσεις και γι αυτή σου την ιδιότητα;

Με συναρπάζει η χειροτεχνία όταν αποκτά ήχο! Κατασκευάζω νέι και ορισμένα άλλα πρωτότυπα μουσικά όργανα κι έτσι μου δίνεται η δυνατότητα μέσα από το χόμπι μου να φιλοξενώ καινούργιους ήχους στις συνθέσεις μου. Είναι κάτι που μου δίνει μεγάλη χαρά και έμπνευση για κάτι φρέσκο κάθε φορά! Στα επόμενα καλλιτεχνικά έργα που ετοιμάζω θα σας γνωρίσω τους νέους πρωτότυπους ήχους που προέκυψαν από αυτή μου την ενασχόληση.

Είναι βέβαια νωρίς να μιλάμε για επόμενο δίσκο αλλά σίγουρα θα έχεις κάποια σχέδια. Τι να περιμένουμε από εσένα;

Ετοιμάζω ένα οπτικοακουστικό θέμα με τοπία και πρωτότυπους ήχους. Το οποίο θα επιτρέπει στον θεατή-ακροατή να ταξιδέψει νοητά. Παράλληλα, έχω ήδη επιλέξει και ετοιμάσει τα demos από τα τραγούδια που πρόκειται να ηχογραφήσω για τη δεύτερη δισκογραφική δουλειά. Αλλά είναι πολύ νωρίς να συζητήσουμε γι αυτό. Προς το παρόν θα αφήσουμε την «Χαραυγή». Ας πάρει τον χρόνο της για να συστηθεί με το κοινό που θα την αγαπήσει.

Λίγα λόγια για τον Γιάννη Κουλούσια

Ο Γιάννης Κουλούσιας γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε, από την παιδική του ηλικία, μουσικές σπουδές στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Σταυρούπολης. Ως έφηβο μέλος της λαϊκής ορχήστρας του δήμου συμμετείχε σε φεστιβάλ σε Ελλάδα και εξωτερικό. Είναι πτυχιούχος της Αρμονίας της Μουσικής αποκτώντας τον τίτλο σπουδών του από το Λυδικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Καθώς και πτυχιούχος Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής από τη σχολή της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Εντρύφησε στην ανατολική μουσική δίπλα στον Ziad Rajab. Έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς της ανατολικής παράδοσης που ζει στη χώρα μας. Μαθητεύει πλάι στον διεθνούς φήμης ντράμερ Κώστα Αναστασιάδη, με κατεύθυνση στην αρμονία του ρυθμού.

Εμφανίζεται σε μουσικές σκηνές σε Ελλάδα και εξωτερικό (one man band show). Πειραματιζόμενος -σε ζωντανή ενορχήστρωση- με νυκτά, κρουστά και πνευστά όργανα, δημιουργώντας πρωτότυπους μουσικούς ήχους. Επιπλέον, συμμετέχει σε φεστιβάλ καθώς και σε πολιτιστικές εκδηλώσεις μαζί με το «Μουσικό πλήρωμα», ένα μουσικό συγκρότημα που έχει ιδρύσει ο ίδιος. Παράλληλα, σε συνεργασία με καταξιωμένους μουσικούς και χορευτές, συμπράττουν δημιουργώντας projects που αφορούν σε πρωτότυπη αυτοσχεδιαστική μουσική, κατάλληλη για ζωντανές μουσικές παραστάσεις, για μουσική επένδυση κινηματογραφικών ταινιών, ποίησης και ντοκιμαντέρ, με χαρακτήρα μεσογειακής- ethnic ατμόσφαιρας.

Η μουσική παράγεται κατά βάση από ιδιαίτερα σπάνια (και μη) έγχορδα, νυκτά, κρουστά, τοξοτά και πνευστά όργανα, ενδεικτικά των οποίων είναι τα: Υayli Τambur, Ούτι, Nay, Κιθάρα, Φυσαρμόνικα, Βιολί, Πολίτικη Λύρα, Τζουρά και από το Kalimpoud (ένα πρωτότυπο κρουστό όργανο δικής του ευρεσιτεχνίας). Η μουσική επενδύεται και από ηχογραφήματα φυσικού περιβάλλοντος, προσαρμοσμένα στο ανάλογο ύφος του εκάστοτε project. Δημιουργώντας ηχητικά τοπία. Οι μελωδίες των συνθέσεων αποτελούνται από ένα κράμα αντιθέσεων των ήχων, ενορχηστρώνοντάς τες μέσα από ένα ευρύ φάσμα ηχητικών πεδίων (digital effects & live looping).

Το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ σε μουσική σύνθεση του ίδιου με τίτλο «Χαραυγή», έχει μόλις κυκλοφορήσει και είναι διαθέσιμο από όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Αποτελείται από οκτώ τραγούδια (στα τέσσερα εκ των οποίων συμμετέχουν οι: Φωτεινή Βελεσιώτου, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Λιζέτα Καλημέρη και η Dilek Koc). Καθώς και από μια μουσική σύνθεση Ανδαλουσιανού χαρακτήρα με βοκαλισμούς. Τους στίχους συνυπογράφουν μαζί με τον Γιάννη Κουλούσια ο Κώστας Τζιδημόπουλος και η Ασκληπιάδα Κυριάκου. Το ύφος του άλμπουμ είναι μεσογειακό. Οι στίχοι του είναι ερωτικοί, κοινωνικοί αλλά και συμβουλευτικοί. Οι ήχοι του είναι φυσικοί, παραδοσιακοί με σύγχρονες ενορχηστρώσεις, ηλεκτρονικοί με παραδοσιακά στοιχεία. Οι ήχοι επιδιώκουν να προσεγγίσουν κάθε γωνιά της μεσογείου μέσα από το πρίσμα της προσωπικής αισθητικής και της αγάπης για την μουσική.

Ακούστε εδώ το δίσκο χαραυγή