Η Πολυξένη Καράκογλου ζει και δραστηριοποιείται στην Αθήνα ως τραγουδοποιός, ερμηνεύτρια και δασκάλα φωνητικής.
Αποφοίτησε από το Μουσικό Σχολείο Πειραιά και το 2012 διακρίθηκε στην 4η Ακρόαση της Μικρής Άρκτου. Έκτοτε έχει συμμετάσχει σε πολλούς δίσκους τραγουδοποιών με ξεχωριστή στιγμή τη συμμετοχή της στο δίσκο «Απ’το μηδέν» με τον Σπύρο Παρασκευάκο και τον Ζαχαρία Καρούνη στο τραγούδι «Ο άνθρωπος μπορεί».
Το 2019 κυκλοφορεί το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ «Πολύχρωμες Ζακέτες» με τον Γρηγόρη Πολύζο και την Αθηνά Σπανού και την ίδια χρονιά μοιράζεται τη σκηνή με τον Θάνο Μικρούτσικο στην τελευταία του συναυλία.
Συναντήσαμε την Πολυξένη για μια σύντομη κουβέντα, με αφορμή το καινούργιο της άλμπουμ «Σημεία Στίξης», όπου έχει για πρώτη φορά το ρόλο της τραγουδοποιού σε στίχους της Αθηνάς Σπανού αλλά και δικούς της και ενόψει της μουσικοθεατρικής της παράστασης “Σημεία στίξης” στο Θέατρο Τζένη Καρέζη στις 30/1 και 6/2
Πολυξένη Καράκογλου
Συνέντευξη στην Αντιγόνη Καριπίδου
Πολυξένη, σε γνωρίσαμε σαν μια πολύ καλή ερμηνεύτρια αλλά με την πρόσφατη δισκογραφική σου δουλειά “Σημεία στίξης” γνωρίζουμε και μια άλλη πλευρά σου, αυτή της τραγουδοποιίας. Πώς προέκυψε αυτό;
Η τραγουδοποιία ήταν κομμάτι της ζωής μου ήδη από το δημοτικό. Σκαρφιζόμουν μελωδίες και τις έντυνα με στιχάκια. Όταν μπήκα στην “Mικρή άρκτο” είχα πάει στην ακρόαση ως ερμηνεύτρια και αυτός ο τίτλος υπερκάλυψε το γεγονός ότι έγραφα μουσική. Μετά την κυκλοφορία του δίσκου “Πολύχρωμες Ζακέτες” με την Αθηνά Σπανού και τον Γρηγόρη Πολύζο η ανάγκη να δείξω τη μουσική μου ήταν τεράστια και έτσι οδηγηθήκαμε στο σήμερα.
Ποιο ήταν το έναυσμα για τη δημιουργία του δίσκου;
Όταν ξεκινήσαμε με την Αθηνά να φτιάχνουμε τα πρώτα τραγούδια, ενώ ήμασταν ήδη στην ολοκλήρωση του πρώτου δίσκου, το βλέπαμε σαν παιχνίδι. Ήταν ο τρόπος μας να χαλαρώνουμε από το στρες εκείνης της περιόδου. Έπειτα συνειδητοποιήσαμε πως αυτά τα τραγούδια φτιάχνουν μια ιστορία και σε συνδυασμό με την ανάγκη μου να έχει ο επόμενος δίσκος μου θέμα και σύνδεση των τραγουδιών μεταξύ τους, ήρθαν τα «Σημεία Στίξης».
“Σημεία στίξης”. Γιατί επέλεξες αυτόν τον τίτλο για το άλμπουμ;
Πότε βάζεις τελεία, πότε τέλος και πότε αποσιωπητικά; Τελεία ως τέλος ή τελεία ως καινούργια αρχή; Τα «Σημεία στίξης» είναι το χρώμα του γραπτού λόγου. Έτσι και το άλμπουμ μας ελπίζουμε να είναι το χρώμα στην ιστορία που περιγράφει ο στίχος.
Μιλάμε για μια πολύ προσεγμένη και πλούσια παραγωγή, με τη συμμετοχή πολλών μουσικών, κάτι που μας έχει λείψει τα τελευταία χρόνια, δεδομένου ότι τα πράγματα στη μουσική βιομηχανία έχουν αλλάξει δραματικά.
Ναι, είχα στο μυαλό μου να το κάνω όπως το φανταζόμουν. Για αυτό το λόγο και δεν το έβγαλα από κάποια γνωστή εταιρεία αλλά έκανα δικό μου label και το έστησα από την αρχή όλο. Χαίρομαι που το εκτίμησες και καταλαβαίνεις τις δυσκολίες του.
Όπως μας ενημερώνει το σχετικό Δελτίο Τύπου, τα τραγούδια του δίσκου κρύβουν πίσω απ’ τη δημιουργία τους μια ιστορία. Υπάρχει και κάποιος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα ίδια τα τραγούδια;
Τα τραγούδια συνθέτουν την ιστορία κάθε ανθρώπου που μπαίνει στην αρένα της ζωής. Έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα και πάνω που είναι έτοιμος να απογοητευτεί βρίσκει τον λόγο να το παλέψει και λέγοντας «τίποτα δεν έσπασε ακόμα» γνωρίζει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του, ερωτεύεται, αγαπάει βαθιά και γίνεται εν τέλει αυτός που δίνει τη σκυτάλη σε έναν νέο άνθρωπο να πάρει το δρόμο της ζωής με τη σειρά του.
Πολυξένη Καράκογλου
Πώς αντιμετωπίζεις την κατάσταση στον χώρο της μουσικής και του τραγουδιού; Έτσι όπως διαμορφώθηκε με τις συνθήκες της πανδημίας;
Καινούργιες συνθήκες. Καινούργια συναισθήματα αλλά και καινούργιες ισορροπίες.
Ελπίζω ότι πολύ σύντομα θα έχουμε πάλι τη δυνατότητα ν’ απολαύσουμε ζωντανή μουσική. Ώστε να γνωρίσουμε και ν’ ακούσουμε διά ζώσης τα τραγούδια του δίσκου. Έχεις κάποια σχέδια σχετικά με αυτό;
Τις Κυριακές 30 Ιανουαρίου και 6 Φεβρουαρίου θα είμαστε στο θέατρο «Τζένη Καρέζη» με την μουσικοθεατρική παράσταση μας «Σημεία Στίξης». Τα κείμενα της παράστασης υπογράφει η Αθηνά Σπανού. Σε όποιον άνθρωπο λείπει να τραγουδήσει, να συγκινηθεί, να πεισμώσει και να φύγει με ένα αχ θα έλεγα να έρθει!
Με ποιο σημείο στίξης θα τέλειωνες την κουβέντα μας;
Με αποσιωπητικά… γιατί ειπώθηκαν πολλά αλλά εύχομαι να έχουμε πολλά ακόμα να κουβεντιάσουμε στο μέλλον.