Fürstenplatz

Ο Αντώνης, ο Τέο, ο Δημήτρης. Και ο Γιώργος. Τέσσερις φίλοι. Δηλαδή τρεις κι άλλος ένας. Φίλος. Στην πλατεία. Στο Fürstenplatz. Γύρω απ’ την πλατεία υπάρχουν σπίτια, μαγαζιά, δέντρα και παγκάκια. Μέσα στα σπίτια, στα μαγαζιά, ανάμεσα στα δέντρα και πάνω στα παγκάκια υπάρχουν άνθρωποι. Άλλοι κάθονται, άλλοι στέκονται κι άλλοι περνούν. Οι τέσσερις φίλοι πίνουν – σχεδόν καθημερινά – έναν καφέ στο αγαπημένο τους στέκι. Άλλες φορές φραπέ, άλλες φορές espresso κι άλλες φορές γαλλικό. Άλλες φορές μιλάνε κι άλλες φορές σιωπούν. Κατά τ’ άλλα, δε συμβαίνουν και πολλά. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν… Όπως και να ‘χει, την ημέρα εκείνη κάτι ταρακούνησε την καθημερινότητά τους. Κι έβαλαν έναν στόχο. Ποιος είναι αυτός ο στόχος και ποια είναι αυτή η σερβιτόρα; Ή μήπως είναι αυτή ο στόχος; Δεν έχουν ιδέα. Θα τον πετύχουν όμως;

Κάπως έτσι και ύστερα από αναρίθμητες βραδιές στις αναρίθμητες μπιραρίες και τα καφέ του Wuppertal αλλά κυρίως του Düsseldorf, εκεί γύρω από το Fürstenplatz, τους ήρθε η ιδέα να βγάλουν δίσκο. Τα τραγούδια ήταν σαν να υπήρχαν…

Ποια είναι η Paula και γιατί της γράψατε τραγούδια;

Αυτό, εάν κάποιος θέλει να το ανακαλύψει, πρέπει να εξοπλιστεί με λίγο χρόνο, δύο κούπες καφέ (για καπνιστές ενδείκνυνται 3 έως 4 τσιγάρα, λέγεται) και λίγη υπομονή για ν’ ακούσει το άλμπουμ «Τραγούδια για την Paula». Δεν είναι, βέβαια, και λίγα αυτά που ζητάμε… ούτε και πολλά όμως!

Είναι αυτοβιογραφικά τα τραγούδια στο άλμπουμ «Τραγούδια για την Paula»;

Το άλμπουμ «Τραγούδια για την Paula» αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αλλά μπορεί και όχι…

Παρατηρεί κανείς πως σ’ ολόκληρη την ιδιαίτερα προσεγμένη και πολύ πρωτότυπη έκδοση του βιβλίου-cd «Τραγούδια για την Paula», όπως και στα clips, που ανεβάσατε στο YouTube, δε φαίνονται πουθενά τα πρόσωπά σας. Μετράει το πρόσωπο τελικά ή η προσωπικότητα;

Η προσωπικότητα! Αν μετρούσε η ομορφιά του προσώπου, κανένας από τους τέσσερίς μας δε θα έκανε τους άλλους τρεις παρέα! Κανένα εξωτερικό χαρακτηριστικό όπως το παρουσιαστικό, το ύψος, το βάρος, το χρώμα του δέρματος, των ματιών ή των μαλλιών, κάποια σωματική ή ψυχική αναπηρία, το φύλο, αλλά και η θρησκεία, οι σεξουαλικές προτιμήσεις, οι πολιτικές πεποιθήσεις ή η κατάσταση του τραπεζικού λογαριασμού θα έπρεπε να μετράει, εάν ο άνθρωπος είναι καλόκαρδος… βέβαια, εάν τώρα και το πρόσωπο αποπνέει μία συμπαθητική αύρα, αυτό δεν μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει ως αρνητικό στοιχείο. Στους επιστημονικούς κύκλους ο συνδυασμός του «προσώπου» και της «προσωπικότητας» ονομάζεται «προσωποπικότητα».

Πώς αυτοχαρακτηρίζονται οι Fürstenplatz;

Ο Αντώνης, ο Τέο, ο Δημήτρης. Και ο Γιώργος. Τέσσερις φίλοι. Πολλά χρόνια τώρα. Ένας καθηγητής, ένας μουσικός, ένας δάσκαλος και ένας ψυχίατρος ενώνουν τις δυνάμεις τους και με τη βοήθεια και την υπομονή πάρα πολλών φίλων και συγγενών φτιάχνουν τον μικρόκοσμο των Fürstenplatz.

Οι Fürstenplatz είναι (από αριστερά προς τα δεξιά) οι: Αντώνης, Τέο, Δημήτρης, Γιώργος

Τι κάνουν τέσσερις Έλληνες στο Düsseldorf;

Ό,τι περίπου κάνουν και τέσσερις άνθρωποι σε οποιοδήποτε μέρος αυτού του πλανήτη, όπου δεν επικρατεί πείνα, πόλεμος, φτώχεια, οποιασδήποτε μορφής καταπίεση ή κάποια φυσική καταστροφή: Προσπαθούν να κλέψουν όσο το δυνατόν περισσότερες στιγμές από την καθημερινότητά τους για να βρίσκονται, να πίνουν καφέ, να φτιάχνουν πράγματα με μεράκι και αγάπη και να προσπαθούν μέσω αυτών να ζωγραφίσουν ένα χαμόγελο στο άνω (και εάν είναι δυνατόν και στο κάτω) χείλος των συνανθρώπων τους.

Αν σε μία υποτιθέμενη δυστοπική πραγματικότητα απαγορευόταν το χιούμορ πώς θ’ αντιδρούσατε;

Να τονίσουμε το «υποτιθέμενη» γιατί μάλλον η ανθρώπινη ζωή σε έναν κόσμο χωρίς χιούμορ δε θα ήταν έτσι όπως τη γνωρίζουμε, οπότε είναι πολύ δύσκολο να το φανταστούμε. Όπως και να ‘χει, όμως, εμείς… όλο και κάποια χαραμάδα θα βρίσκαμε!

Τι να περιμένουμε από τους Fürstenplatz μετά το βιβλίο-cd «Τραγούδια για την Paula»;

Καλύτερα τίποτα!!! Γιατί όπως λέει και μία γερμανική παροιμία (εδώ σε μία πρόχειρη μετάφραση): «Όποιος πετάει ψηλά, πέφτει και πολύ βαθιά»… Ή αλλιώς: «Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις»!